Szukana nazwa: Korpusy tom I Apokaliptyczna horda - Język: polski, Oprawa: Miękka

Porachunki z XX wiekiem. Szkice i rozprawy literackie

Pod koniec pracy zawodowej pragnę zwrócić uwagę na moje rzeczy mniej znane i pamiętane: pierwszy zarys twórczości J.J. Szczepańskiego, portrety Giedroycia i Stawara, studium o „Ślubie”, arcydramacie Gombrowicza. Do nich też należą polemiki w sprawie Jarosława Iwaszkiewicza czy Tadeusza Borowskiego i Herlinga-Grudzińskiego. Cięższy kaliber prezentują teksty na temat konfrontacji literackiej wizji obozów z widmem światowego terroryzmu, demokratyzmu literatury polskiej („Polski everyman” i kariera Emersona w Polsce – od Mickiewicza do Dąbrowskiej, Miłosza i Jana Pawła II) oraz dziwnej naszej „literatury urodzonej po roku 1960”, czyli przemian trzech „Parnasów bis” w „średnią literaturę w średnim wieku”. Moje wojenne pokolenie (roczniki 20), a przynajmniej ta jego część, do której się zaliczam, pokładała kiedyś znaczne nadzieje w „naszym wieku XX”. Niestety, z nadziei pozostały „porachunki...”. a zamiast puenty – ucieszne historyjki, co by było gdyby... (Tadeusz Drewnowski)

Powrót Jesienią

Przestawiamy Państwu dziewiąty tomik wierszy klasycyzującego poety, autora między innymi "Podróży do Sieny" i obecnej już na rynku "Odzyskanej symetrii księżyca".

Urzędy i godności w dawnej Polsce

Książka omawiająca dzieje i osobliwości urzędów I Rzeczpospolitej.

Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831

Jedno z największych dzieł polskiego piśmiennictwa historycznego – „Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831” płk. prof. Wacława Tokarza – stanowi ukoronowanie jego bogatego dorobku naukowego. Jest do dziś wzorcem wykorzystywania źródeł oraz odpowiedzialności we wnioskowaniu. Było prezentacją polskiego punktu widzenia wobec rosyjskiego dzieła gen, prof. Aleksandra K. Puzyrewskiego (Warszawa 1893) o niemal analogicznym tytule i na nie gorszym poziomie. Polski autor dysponował przewagą dorobku historiografii w ciągu około 40 lat. Obu badaczy łączy świadome użycie w tytule słowa „wojna”, zamiast polskiego potocznego „powstanie”, czy rosyjskiego „bunt”. Zgadzali się więc zasadniczo na uznanie wielkości opisywanego fenomenu historycznego; polemika dotyczyła szczegółów nieraz pierwszorzędnej zresztą wagi.

Ostatni Bastion TOM 1 ZIEMIA

Koniec pierwszej połowy XXI wieku przyniósł nieoczekiwane i przerażające dla wszystkich zmiany. Zaczęło się od znalezienia przez Krzyśka, pasjonata poszukującego za pomocą wykrywacza metali artefaktów, ukrytej głęboko pod ziemią bazy obcej cywilizacji. Kilka tysięcy lat wcześniej została ona założona przez jednego z ostatnich żołnierzy Cosc, podbitej przez inną, wrogą dla każdego formę życia. W podziemiach Bastionu dowiaduje się o Zqoternach, cybernetycznych organizmach, sprowadzających każdą napotkaną rasę podczas swojej ekspansji we wszechświecie do poziomu z epoki kamienia łupanego. Splot nieprzewidzianych wydarzeń sprawia, że dochodzi do starcia z kimś jeszcze. Kimś może nawet groźniejszym niż Zqoterny, bo usiłującym wyeliminować ludzi i przejąć planetę. Rozpoczyna się walka z najeźdźcą o przetrwanie w momencie, gdy dopiero, co został zawarty kruchy rozejm ze światem Islamu po rozgromieniu ich Wielkiej Floty przez Polskę i sprzymierzonymi z nią Anglią, Stanami Zjednoczonymi i Francją.

ROZBITE IMPERIUM TOM III NAABAR

Tom III jest splotem różnych, nieoczekiwanych zdarzeń, które w końcu mogą wywrócić i obrócić w niwecz misterną pracę i wysiłek w odbudowaniu Imperium Morgii przez Cesarzową Karolinę, jej Generała Martę i Łowcę wampirów Iwonę. Nagle do gry wkracza ktoś znacznie potężniejszy od wszystkich czarodziejów, wliczając w to Demona Wzgórz Kaźni. Czy nasi bohaterowie podołają nowemu wyzwaniu, gdy nawet Demon Wzgórz Kaźni ma wątpliwości, czy są szanse na wygranie tego starcia.

Korpus Ψ tom I Apokaliptyczna horda

Minęło kilka tysięcy lat od przybycia na naszą planetę rasy Gyderian, która przekazała nam technologię budowy statków-planet i informację, że Ziemia wraz z całym układem słonecznym spadają w czarną dziurę. Wbrew sceptykom – a zgodnie z przewidywaniami gości – nasza planeta przestała istnieć. A przynajmniej niemożliwe stało się mieszkanie na niej. Ziemia była coraz głębiej wnętrza leja grawitacyjnego czarnej dziury, ku której podążała. Zresztą rasa Gyderian również przestała istnieć. Została zniszczona przez agresywnych, pochodzących od jaszczuropodobnych gadów, Rypendearów. Pozostałości naszej cywilizacji błąkają się od jednej gwiazdy do drugiej. Co jakiś czas dochodzi do potyczek z innymi rasami usiłującymi przetrwać w przestrzeni zwanej Stykiem. Jest to miejsce, w którym wzajemne oddziaływania gigantycznych czarnych dziur się równoważą.