Pierwsza biografia Leopolda Zborowskiego - znanego również jako „Zbo” albo „Zboro”, polskiego marszanda i poety, który gruntownie przyczynił się do sukcesu Modiglianiego, Soutine'a i wielu innych artystów z paryskiej cyganerii. Zborowski, to dziś trochę zapomniana gwiazda na firmamencie światowej historii sztuki, ale w latach 20. XX w. jego nazwisko było w Paryżu sławne i jak magnes przyciągało nad Sekwanę amatorów sztuki nowoczesnej z całego świata.
Pierwsza biografia Leopolda Zborowskiego - znanego również jako „Zbo” albo „Zboro”, polskiego marszanda i poety, który gruntownie przyczynił się do sukcesu Modiglianiego, Soutine'a i wielu innych artystów z paryskiej cyganerii. Zborowski, to dziś trochę zapomniana gwiazda na firmamencie światowej historii sztuki, ale w latach 20. XX w. jego nazwisko było w Paryżu sławne i jak magnes przyciągało nad Sekwanę amatorów sztuki nowoczesnej z całego świata. O biografię legendarnego „Zbo” upominało się na przestrzeni dekad wielu artystów, pisarzy i intelektualistów. Zbigniew Herbert np. zanotował: „Nawiasem mówiąc, kto nareszcie napisze o Zborowskim monografię? Na pewno jakiś Francuz albo Włoch. Polscy historycy sztuki współczesnej wolą chodzić po śladach swoich zachodnich kolegów”.
Wbrew przewidywaniom Herberta, pierwsza na świecie kompleksowo opracowana biografia Zborowskiego powstała w Polsce. W tej lekturze Modigliani stanowi tylko tło dla głównego bohatera, którego życie okazało się równie barwne i intrygujące, jak życiorys malarza z Livorno. Rumieńców nabrały też polskie postacie z kręgu Modiglianiego, m.in. Anna Zborowska, która odegrała ważną rolę w opiece nad artystami spod protektoratu męża. Także Lunia Czechowska odzyskała należną sobie pozycję w relacjach z marszandem i Modiglianim. W biografii Zborowskiego znalazło się miejsce dla Soutine'a, Kislinga, Utrilla, Eibischa, Iwaszkiewicza, Tuwima i wielu innych. Autorka przenosi czytelnika na Montparnasse sprzed pierwszej wojny, prowadzi nad Sekwanę do bukinistów i do licznych pracowni na poddaszach ubogich paryskich kamienic. Odbiorcy będą mieli okazję prześledzić dzieje paryskiej bohemy; szlachetną nędzę lat wojennych, „gorączkę złota” w epoce Alfreda Barnesa, a także Wielki Kryzys, który ostatecznie „zabił Zborowskiego” i zamknął długi rozdział panowania Paryża, jako światowej stolicy artystów.