Lipiec 1939 r. Oficer wileńskiej ekspozytury "dwójki" odwozi żonę na letnisko nad jeziorem Narocz.
W czasie podróży wraca pamięcią do ważniejszych momentów ze swojego życia: dzieciństwa i fascynacji fotografią, relacji z ojcem - rządcą folwarku, tajemniczej śmierci ojca w czasie napadu w Bezdanach, nauki w rosyjskim korpusie kadetów, przeżyć frontowych, udziału w wileńskiej Samoobronie, nieszczęśliwej miłości do agentki zdekonspirowanej później za "kordonem", znajomości z majorem Leopoldem - szefem Ekspozytury, niepokojących relacji z oficerem Razwiedupra zakończonych niespodziewanym finałem. Ciąg epizodów układa się w nostalgiczny obraz odchodzącego świata, nie pozbawiony sensacyjnych i zagadkowych wątków. Bohater szuka w nim własnego miejsca, choć rzeczywistość coraz bardziej niknie w oparze ideologicznych kłamstw i iluzji. Po internowaniu na Łotwie trafia do obozu w Kozielsku (Kozielsk II) i tu musi podjąć dramatyczną decyzję o swoim losie. Większość bohaterów tej niezwyklej powieści ma pierwowzory historyczne. Niektóre fakty w niej opisane miały miejsce, inne z pewnością mogły się wydarzyć. Prawda o tym, jak było naprawdę, a zwłaszcza - jaki był ostateczny koniec - czeka ciągle na odkrycie.
