Książka jest próbą syntetycznego opisu dorobku krytycznoliterackiego autora Sanatorium pod klepsydrą. Na kanwie rozmaitych wypowiedzi paraliterackich (recenzje, listy, autotematyczne teksty publicystyczne) usiłuje również określić samoświadomość drohobyckiego nauczyciela jako twórcy i badacza literatury w jednej osobie.