„Dotyk Diabła” to poruszająca i refleksyjna opowieść o chłopcu, który całe życie próbował uciec od bólu, który nosił w sobie – aż zrozumiał, że to, przed czym uciekał, może stać się jego drogą do wolności.
To historia Leo – dziecka porzuconego przez ojca, wychowywanego przez kochającą, lecz zagubioną matkę – który dorasta, walcząc z ciszą, gniewem, nałogami i pustką.
Kiedy w jego życiu zaczyna pojawiać się tajemniczy Cień – symbol traumy, straty i wewnętrznego lęku – Leo wyrusza w podróż do wnętrza siebie.
Zamiast wymazywać przeszłość, uczy się ją rozumieć.
Zamiast zwyciężać, uczy się być obecny.
To opowieść o bólu, który przemienia.
O cieniu, który nie niszczy, ale prowadzi.
I o człowieku, który nie przestał wierzyć, że można wrócić do siebie – nawet z najciemniejszego miejsca.
„Dotyk Diabła” to literacko i psychologicznie dojrzała powieść, która zabiera czytelnika w podróż przez kolejne etapy życia głównego bohatera – Leo.
Wychowany przez samotną matkę, porzucony przez ojca, od dzieciństwa zmaga się z poczuciem braku, niewystarczalności i niepokoju, który przeradza się w milczenie, autoagresję, uzależnienia, lęk przed bliskością i obsesyjną potrzebę kontroli.
W jego życiu – zarówno symbolicznym, jak i realnym – pojawia się Cień, będący metaforą traumy, nieprzeżytej emocji i… ukrytej siły.
Leo ucieka: w naukę, w kobiety, w alkohol, w narkotyki, w rozwój osobisty.
Aż w końcu zaczyna rozumieć, że nie potrzebuje się wyleczyć z siebie.
Potrzebuje nauczyć się ze sobą być.
To historia, która z mroku prowadzi ku światłu – nie idealizując drogi, nie banalizując upadków.
Leo nie staje się herosem.
Staje się człowiekiem – świadomym, spokojnym, spełnionym.
„Dotyk Diabła” to książka o tym, że największe uzdrowienie nie przychodzi wtedy, gdy już nie cierpimy, ale wtedy, gdy przestajemy się siebie bać.
