Siedem opowiadań, z których pierwsze to fantasy, a pozostałe to literatura obyczajowa z elementami realizmu magicznego. Wszystkie opowiadają o losie młodej kobiety, rozdartej między oczekiwaniami społeczeństwa a własnymi marzeniami.
„Wieża Zapomnienia” to zbiór krótkich form, które powstały w zbliżonym czasie. Tylko opowiadanie tytułowe można zaliczyć do szerokiego nurtu fantastyki, pozostałe to proza obyczajowa, doprawiona niekiedy szczyptą niesamowitości.
Książka stanowi rozrachunek z dotychczasowym życiem autorki, dlatego zostały w niej sprytnie poukrywane wątki autobiograficzne. Poruszane tematy to przede wszystkim relacje rodzinne i związki miłosne, ale także poszukiwanie swojego miejsca na rynku pracy i w zawodzie pisarki, a wiodącym motywem jest za każdym razem los młodej kobiety. Autorka skupiła się w dużym stopniu na toksycznych więziach, zarówno z innymi, jak i z własnym wnętrzem, oraz na próbach wyzwalania się z nich.
Wprawdzie każdy z tekstów jest inny, lecz dopiero wszystkie razem składają się na barwną mozaikę radości i smutków.
Bez retuszu. Mocno. Prawdziwie.
