Zbigniew Pieloch pseudonim literacki „Krzysztof Warszyc” urodził się
26 lipca 1950 roku w Bartoszycach. W 1968 roku ukończył tam Liceum
Ogólnokształcące, a następnie w 1974 roku po ukończeniu studiów w
Wojskowej Akademii Medycznej uzyskał dyplom lekarza i został mianowany
na pierwszy stopień oficerski.
Po ukończeniu stażu lekarskiego w klinikach WAM w Łodzi odbył roczny
staż w jednostce wojskowej w Tarnowskich Górach i powrócił na stały
etat nauczyciela akademickiego do swojej macierzystej Uczelni.
Pracując w WAM-ie napisał pierwszy w Polsce doktorat z dydaktyki medycznej
obroniony na I Wydziale Lekarskim Warszawskiej Akademii Medycznej
pod nadzorem promotorskim profesora Wiesława Tysarowskiego
kierownika Zakładu Dydaktyki Medycznej. W dalszej karierze zawodowej
skupił się na nauczaniu studentów i pracy z chorymi ludźmi. Zrobił kolejne
stopnie specjalizacji z chorób wewnętrznych oraz kardiologii.
Mając na uwadze dobro pacjentów zdecydował się, jako jedyny w tej
Uczelni, na zrobienie trudnej specjalizacji z Farmakologii Klinicznej. Jednocześnie
podjął własne badania dotyczące metabolizmu leków w ciężkiej niewydolności
krążenia w ramach pracy habilitacyjnej. Pracy tej nie ukończył
ze względu na brak funduszy i rozwiązanie Wojskowej Akademii Medycznej
przez ówczesne władze kraju, ale opublikował wiele wyników z tych
badań. W sumie w czasie pracy w WAM opublikował około 140 różnych
prac, głównie z zakresu farmakoterapii.
Był współzałożycielem Towarzystwa Terapii Monitorowanej i współredaktorem
jego czasopisma naukowego „Problemy terapii monitorowanej”.
Jako pamiątka z pracy w WAM-ie pozostało mu wiele odznaczeń resortowych
oraz Brązowy Krzyż Zasługi i Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Nadal jest czynnym lekarzem oraz będąc na emeryturze realizuje swoje
wcześniejsze zamierzenia hobbystyczne.
