Pierre jest koncepcją człowieka, który pomimo funkcjonowania na początku nowego wieku, pozostaje trochę poniewczasie i przywołuje nasze wyobrażenie człowieka z doby humanizmu, wspominanego już tylko podczas lekcji języka polskiego.
Pierre nosi co prawda znamiona współczesnych: jest patetyczny i egocentryczny, świadom nieuchronnego upadku ludzi, jednak wciąż pielęgnuje w sobie głęboką wrażliwość, ukierunkowaną tak na siebie, jak i na relację z innym. Tomik stanowi zatem próbę udowodnienia, iż ze współczesnym człowiekiem nie jest jeszcze najgorzej, a przynajmniej nie jest źle z jego zdolnością do autorefleksji.
