Antologia jest pierwszą tego typu próbą przybliżenia bardzo mało znanej w Polsce poezji ukraińskiej XI-XVIII wieku.
Poezję tę wyróżnia oryginalność form i wartości ideowo-artystycznych, zwłaszcza w utworach poetów religijnych. Antologia przedstawia kontekst historyczno-kulturowy oraz ewolucję poezji, tworzonej od Iłariona (XI w.) do Skoworody (XVIII w.), który stanowi ogniwo pośrednie między piśmiennictwem staroukraińskim a literaturą nowożytną, tworzoną przez pokolenia I. Kotlarewskiego, M. Szaszkiewicza i T. Szewczenki.